Գայանե Սիմոնյանի ամենագեղեցիկ բանաստեղծություններից մեկը...
Կռունկը երգեց պանդուխտի երգը,
Կարոտ ափերում սիրտս փոթորկվեց,
Ծովը վարարեց հավերժի Վերքը,
Դարում փոթորկուն Մասիսը կանգնեց:
Ու կանգուն մնաց Բիբլիականը,
Լույսի ծնունդը` ՄԱՐԴԸ արարող,
Մայր հայրենիքիս դարձավ պաշտպանը,
Ու իմ երկիրը գոչեցինք ապրո՜ղ:
Քչքչան հունով Արաքսը մեր մայր
Մի կում ջուր տվեց սրտին իմ. ավա՜ղ,
Գնացին կռիվ տղերքը մեր քաջ
Թաթախվեց գետնին հողն արնաշաղախ:
Կռունկը երգեց պանդուխտի երգը,
Կարոտ ափերում սիրտս փոթորկվեց,
Ծովը վարարեց հավերժի Վերքը,
Դարում փոթորկուն Մասիսը կանգնեց:
Ու կանգուն մնաց Բիբլիականը,
Լույսի ծնունդը` ՄԱՐԴԸ արարող,
Մայր հայրենիքիս դարձավ պաշտպանը,
Ու իմ երկիրը գոչեցինք ապրո՜ղ:
Քչքչան հունով Արաքսը մեր մայր
Մի կում ջուր տվեց սրտին իմ. ավա՜ղ,
Գնացին կռիվ տղերքը մեր քաջ
Թաթախվեց գետնին հողն արնաշաղախ: