Գայանե Սիմոնյանի յուրաքանչյուր բանաստեղծության բովանդակությունը հայի մեջ արթնացնում է հայրենասիրության ոգի, և ստիպում երիտասարդներին պատվով ծառաել...
Թող անէանա թուրք զենքի ոգին,
Մութի պատյանը մտնի թրի պես,
Թող որ վերանա, չքանա կրկին,
Որ չհետևի այդ խուժանը մեզ:
Ուրվացյա'լ, հեծի'ր, ուրվանժույգին,
Ու վահան դարձրու կամքդ անկոտրում,
Քո ահեղագոչ կյանքի ճամփեքին,
Քո ոգեզորքին պահի'ր աննկուն:
Դուք` մի ցեղ` ճղճիմ ու վախկոտ,
Լիրբ, անառակ, կճեպ` անմիջուկ,
Սրբապիղծ ազգ` տականք ու քենոտ,
Վարժված սատանա` որբ ու խղճուկ:
Իմ Հայ ազգ` վեհ ու քաջարի,
Բազկիդ զարկը աշխարհը գիտի,
Թող քո Դրոշը հավերժ ծածանվի,
Աստված ԶԻՆՎՈՐԻՆ պահապան լինի:
Գայանե Սիմոնյան
Թող անէանա թուրք զենքի ոգին,
Մութի պատյանը մտնի թրի պես,
Թող որ վերանա, չքանա կրկին,
Որ չհետևի այդ խուժանը մեզ:
Ուրվացյա'լ, հեծի'ր, ուրվանժույգին,
Ու վահան դարձրու կամքդ անկոտրում,
Քո ահեղագոչ կյանքի ճամփեքին,
Քո ոգեզորքին պահի'ր աննկուն:
Դուք` մի ցեղ` ճղճիմ ու վախկոտ,
Լիրբ, անառակ, կճեպ` անմիջուկ,Սրբապիղծ ազգ` տականք ու քենոտ,
Վարժված սատանա` որբ ու խղճուկ:
Իմ Հայ ազգ` վեհ ու քաջարի,
Բազկիդ զարկը աշխարհը գիտի,
Թող քո Դրոշը հավերժ ծածանվի,
Աստված ԶԻՆՎՈՐԻՆ պահապան լինի:
Գայանե Սիմոնյան
Комментариев нет:
Отправить комментарий